ένα ευτυχισμένο σάββατο

Σάββατο απόγευμα, παγωμένο νερό και καφές στην πλατεία Κοραή δροσίζει τη διάθεση, ενώ ένα μαλακό αεράκι κάνει αισθητή την παρουσία του, γλιστρώντας κάτω από τις ομπρέλες. Η παρέλαση ξεκινά σε λίγη ώρα στην γειτονική πλατεία Κλαυθμόνος και η χαρούμενη μουσική ανεβάζει την γιορταστική διάθεση.
Μια μεγάλη πολύχρωμη σημαία ανεμίζει με κυματισμούς στα χέρια των παιδιών που θα αποτελέσουν την κορυφή της. Σ΄ ένα μικρό αυτοκίνητο με καρότσα μια αιθέρια ύπαρξη ελαφρώς γκαγκανιασμένη, με υπέροχα πλατινέ μαλλιά, πόζα χολιγουντιανής ντίβας και διακριτικό νάζι, προσπαθούσε με μια κατακόκκινη φτερωτή βεντάλια να δροσιστεί και να εμψυχώσει τον κόσμο μέσα σε μια ανεβασμένη από την αναμονή διάθεση. Κάπου εκεί τριγύρω ήταν και το go go boy νεάτερνταλ καλυμμένο με ελάχιστα κομμάτια γούνας μιας προϊστορικής υποθέτω gay αρκούδας…

Μ’ ένα σύνθημα η παρέλαση ξεκίνησε κα ο κόσμος ξεχύθηκε στο δρόμο με τη μουσική να μας ακολουθεί σ΄ όλη την πορεία, με πολύχρωμες σημαίες, πανό, και σφυρίγματα.
Η διαδρομή σκιερή πάνω στην Σταδίου, πλατεία Συντάγματος, ένα μικρό κομμάτι της Φιλελλήνων και στην συνέχεια Αμαλίας, στάση μπροστά στο κοινοβούλιο με τα περιστέρια να τσιμπούν το ρύζι που συμβολικά πετούμε μεταξύ μας, Πανεπιστημίου με τα μπαλκόνια της Μεγάλης Βρετάνιας ν ανοίγουν και τον κόσμο να χορεύει μαζί μας και να μας χαιρετά, πνοές αέρα από τους κατηφοριές του Λυκαβηττού να μας στέλνουν τη δροσιά τους, Προπύλαια σε μια Αθήνα άδεια και νυσταγμένη μέσα στην καλοκαιρινή της ραστώνη, στροφή Πεσματζόγλου και επιστροφή στην βάση της Πλατείας. Δυστυχώς δεν μπορώ να θυμηθώ ολόκληρο κάποιο από τα συνθήματα, όποιος μπορεί ας βοηθήσει.

ήμασταν όλοι εκεί

η ξανθιά νεράιδα και o o go go boy νεάτερνταλ

ο γνωστός [πουτσά]νθρωπος

κάτι θεϊκές δίμετρες καλλονές, να υποθέσω Σκανδιναβές ;)

και γω με την λαχανί τσάντα από τα ψώνια της patatras

να σπάει την μονότονη διχρωμία του τζιν και της μπλούζας.


Ήταν μια όμορφη αίσθηση να περπατάς για πρώτη φορά σε μια τέτοια παρέλαση (και πορείες έχω κάνει αρκετές), η πλάτη να ισιώνει από μόνη της, οι φάτσες παντού να είναι χαμογελαστές, να υπάρχει πολύ νεολαία, να υπάρχει παλμός και ζωντάνια. Και είναι πολύ κρίμα που ένας τέτοιος Θεσμός δεν έχει κρατική ή δημοτική υποστήριξη μέσα στο σύνολο τόσων και τόσων εκδηλώσεων, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια μεγαλύτερη εκδήλωση και ν΄ αγκαλιάσει περισσότερο κόσμο. Ένα φεστιβάλ που να μας ενώνει όλους.


Η έλλειψη αυτή ήταν φανερή στην υλικοτεχνική υποδομή των περιπτέρων των ΜΚΟ,
των όποιων πολιτικών σχηματισμών και των χορηγών. Πέρα από το σύστημα ήχου και φωτισμού από τον δήμο, ένα υποτυπώδες bar σαφώς και δεν μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες του κόσμου που απευθυνόταν στα γειτονικά καφέ και περίπτερα. Κάποια στιγμή έφτασε και η ώρα των ομιλιών έχοντας προηγηθεί μόνο ένα καλωσόρισμα από τη δημοτική πτέρυγα προσκείμενη στον Συνασπισμό. Νέα Δημοκρατία και Κομμουνιστικό Κόμμα παντελώς απόντες. Τι μπορεί να περιμένει κανείς από τα άκρα και αλήθεια διανύουμε προεκλογική περίοδο; Το Πασόκ με έναν εκπρόσωπο της εσωτερικής οργάνωσης ισότητας και δικαιωμάτων. Αλήθεια που ήταν όλα αυτά τα φωτογενή στελέχη που δεν φείδονται σχολίων για τις δημοκρατικές καταβολές και ανατροπές του μεγάλου τους κινήματος. Το καινούργιο κόμμα των Φιλελευθέρων με τα πιο φωτογενή του νεαρά στελέχη να κρατούν το δικό τους πανό στην πορεία, να αρθρώνουν το σιγανό δειλό τους λόγο για τον πολιτικό φιλελευθερισμό, κάπως εκτός κλίματος με την εφηβική τους διάθεση να φλερτάρουν και να συγκινήσουν χαριτωμένα κοριτσάκια. Προς την εκπρόσωπο τύπου των φιλελευθέρων, μήπως πρέπει να το δουλέψετε λίγο καλλίτερα το ζήτημα βρε παιδιά;
Η εκπρόσωπος του Συνασπισμού- η μόνη παραδόξως εκπρόσωπος και ομιλητής, γυναίκα-, με σταθερή και δυνατή φωνή εξέφρασε την υποστήριξη και τις προτάσεις του κόμματός της, ενώ ο εκπρόσωπος των πρασίνων με τη ζωντάνια του λόγου του χαιρέτησε την γιορτή της φύσης και του έρωτα. Στην συνέχεια ήταν ή ώρα για τις συναυλίες με ένα κοινό χαρούμενο και χαλαρό χυμένο στο γκαζόν και τις πλάκες της πλατείας.

Στην παρέλαση θα πρέπει να ήταν φέτος σημαντικά πάνω από πεντακόσια άτομα, αλλά μάλλον το ποσοστό δεν πρέπει να άγγιξε τον περσινό αριθμό προσέλευσης με τον κόσμο να αυξάνει σταδιακά και να ξεπερνά τους χίλιους στο επίκεντρο της γιορτής στην Κλαυθμόνος. Πέρασα όμορφα με τον κόσμο που γνώρισα και την παρέα που δημιουργήθηκε εκεί. Ήταν μια όμορφη ατμόσφαιρα που ταιριάζει σε κάθε συνειδητό και μη φοβικό άνθρωπο που έχει τη διάθεση να περάσει καλά και η λαχταριστή πατουσίτσα ενός μωρού στο καροτσάκι του, ήταν από τις τελευταίες εικόνες που κράτησα πριν φύγουμε. Στηρίξτε το θεσμό όπως μπορείτε, δυναμώστε τη φωνή για την ισονομία και την απάλειψη των διακρίσεων, ελάτε να γιορτάσουμε τον έρωτα. Γιατί ο έρωτας δεν έχει φύλο.

ο ξενοδόχος έτοιμος να ανάψει τσιγάρο

σίγουρα δεν είναι τόσο όμορφος, είναι πολύ ευγενική η φωτογράφος


οι φωτογραφίες της patatras

και πολύ περισσότερες εδώ

αφιερωμένο σ΄ όλους