Παραμύθια
Μια νύχτα φθινοπώρου
ο μαθητής ξύπνησε κλαίγοντας
και ο δάσκαλος ρώτησε
τον απόστολο:
- Είδες κακό όνειρο;
- Όχι
- Eίδες ένα λυπητερό όνειρο;
- Όχι, είπε ο απόστολος. Είδα ένα γλυκό όνειρο.
- Ε, τότε, γιατί κλαις με τόση λύπη;
Ο μαθητής απάντησε ήρεμα σκουπίζοντας
τα δάκρυά του:
- Επειδή το όνειρο που είδα δεν μπορεί να γίνει αληθινό...
(από την ταινία bittersweet life)
αγαπάς τα παραμύθια;The fountain του Darren Aronofsky (Reqviem for a dream)
η επική μουσική ξανά του Clint Mansell
posted by hotel iris @ 2:55:00 PM
19 Comments
19 Comments:
Μου αρέσουν τα παραμύθια Ίσιδα και αυτό, αν και ίσως μελαγχολικό, μ΄ έκανε να χαμογελάσω...Ευχαριστώ
και ιστορίες διαμαντιών από την σιέρρα λεόνε έλεγαν στο κροκοδειλάκι και έκλαιγε ακόμα πιο πολύ...
και εμένα μου αρέσουν τα παραμύθια..διάβαζα το πρώτο βιβλίο παραμυθιών του oscar wilde: "the happy prince and other tales" και έκλαιγα για κανά σαραντάλεπτο.
(χωρίς διαμάντια)
καλησπέρα κι από τα μέρη σας.
εγω δεν έχω ιστορίες με διαμάντια για δάκρυα να καταθέσω, ο διάλογος της ταινίας που διάλεξες πάντως είναι "διαμάντι"...
:(
(Το ααααχ μου,το ακουσες;)
καλημέρες σ΄ όλους
είναι παράξενο τα αισθήματα που σου προκαλεί η νύχτα,όταν σε αγκαλιάζει με την υγρασία της...
το πόσο γυμνός αισθάνεσαι την άλλη μέρα που ήλιος πέφτοντας στα μάτια σου σε τυφλώνει...
ίσιδα, ένα παραμύθι την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα
βλαχάκι, νομίζω πως έχω ένα βιβλίο παραμυθιών του wilde που το κράτησα και δεν το έκανα δώρο ποτέ, θα πρέπει να το ψάξω στό χάος της βιβλιοθήκης μου
Ιούδα, ψάχνοντας να κατεβάσω την φωτογραφία αυτή, έπεσα πάνω στο trailer της ταινίας και της μουσικής της και μαγεύτηκα
archive, archive μην μου το κάνεις αυτό, δεν βλέπεις πως εγώ έχω επιζήσει μέσα από βουνά ζάχαρης, ποτάμια μελιού και κακοτράχαλα μονοπάτια χοντροκοπανισμένων καρυδιών και ολόκληρων αμυγδάλων...
Διάβασε οπωσδήποτε τα παραμύθια του Wilde, Tif. Δεν θα τα ξεχάσεις ποτέ.
Για κάποιο λόγο, δυσκολεύομαι πολύ ν' αφήσω σχόλιο στο Blog σου. να ξέρεις όμως οτι περνάω συχνά από δω. ;-)
Ας παίξουμε λίγο με τον τόνο: παραμύθια - παραμυθία ...
Magica, έχω να δηλώσω δημοσίως ότι το blog μου με ζηλεύει και κάνει τον δύσκολο σε ωραίες υπάρξεις όπως εσείς! Παρακαλώ συνεχίστε τις προσπάθειες μην με εγκαταλείπετε μόνο στις διαθέσεις του ζηλόφθονου πάθους του, ωχ...άουτς
Μαίανδρε, τι θα ΄λεγες να ΄τρωγες μια noiseta ion με ολόκληρο φουντούκι, γκλούπ!
Κι αν είναι να παίξουμε, δεν παίζουμε τις κουμπάρες καλύτερα λέω εγώ;
καλησπέρα, αν βγάλεις το word verification θα κάνεις τα σχόλια πιο εύκολα.
στο πρώτο σχόλιο που σου άφησα για κάποιο λόγο έπρεπε να γράψω τρεις φορές τα "γράμματα" του verification για να βγει το σχόλιο μου.
είναι σκέτη ταλαιπωρία.
ok, done
γιατί θα έπρεπε να το κάνεις δώρο;
γιατί ήταν αγορασμένο γι αυτό το σκοπό, από την έκθεση βιβλίου στην Αρεοπαγίτου, τρεις σεπτέμβρηδες πίσω, ένα βιβλιαράκι τόσο δα, από τις εκδόσεις μπιλιέτο και νομίζω πως ο τίτλος του είχε σχέση με τριαντάφυλλο... που θα μου πάει, θα το βρω...
Ναι, το θυμάμαι αυτό.. όπως θυμάται κανείς την περασμένη του ζωή!
Καλή χρονιά γεμάτη υγεία και ιστορίες με καλό τέλος
γεια σου παραμυθένια, όμορφη χρονιά
τα δάκρυα των πριγκιπισσών είναι περιζήτητα. Επειδή όλος ο κόσμος τα θεωρεί πολύτιμα, τα παλιά χρόνια, μεγάλα καραβάνια διέσχιζαν θάλασσες κι ερήμους κουβαλώντας εμπορεύματα δακρύων. Σήμερα χρησιμοποιούνται σα μελάνι με το οποίο μπορείς να γράφεις τα πιο τρυφερά τραγούδια, τα πιο όμορφα ποιήματα, τα πιο παθιασμένα ερωτικά γράμματα. Για τα υβριστικά γράμματα και τα γράμματα αποχωρισμού, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιούνται κροκοδείλια δάκρυα.
μου το έκανα δώρο σήμερα, πριγκίπισες άγνωστες και ξεχασμένες
φιλιπ λεσερμεϊερ + ρεμπέκα νοτρεμέρ
μεταιχμιο
αναζητήστε τις και ξεφυλλίστε τις θα τις ερωτευτείτε!
καλημέρα πατατράκι μου, ξενυχτάς με τις μεταφράσεις; Η επιλογή αυτή, θα συμφωνήσω πως φαίνεται ενδιαφέρουσα και επιπρόσθετα, όπως και πολλά άλλα της καινούργιας γενιάς των παιδικών βιβλίων, είναι άψογα εικονογραφημένο
tif σε ευχαριστώ πολύ για αυτο το μουσικό link...αλλά πάρα πολύ !!!!!!!
Δεν έχω ιδέα ποια είναι αυτή η ταίνια...:{
-ελληνικός τίτλος υπάρχει;-
Πάντως η φωτογραφία του είναι εξαιρετική..
Καλη χρονιά στο μινιμαλιστικο ξενοδοχείο σας;)
vale-koupa, μ΄ αρέσει που σου αρέσει τόσο πολύ, καλή χρονιά να έχεις
παπαρούνα, η ταινία δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα στην Ελλάδα και αν δεν λαθεύω αναμένεται, με μαξιμαλιστικά αισθήματα χρόνια πολλά και καλή χρονιά
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home