Κάπου

Κάπου μέσα στο μυαλό μου σκάνε τα κύματα μιας θάλασσας
περπατώ μέσα στο σπίτι ξυπόλητος, πάνω στα χαλιά που δεν έχουν ξεστρωθεί
και ανάμεσα στα κενά με το δροσερό μάρμαρο
Ο αέρας φυσά κάνοντας πιο δροσερή αυτή τη νύχτα
Και το στόμα μου πικρό
Θα κάνω ένα τσάι και θα βγω στο μπαλκόνι
Θα υποκριθώ πως δεν είμαι πια εδώ
πως απλά έχω φύγει