φωτογραφίες 1
Έχει περάσει πάνω από μια βδομάδα που ξεκίνησα αυτό το blog. Γενικά μου είναι δύσκολο να μιλάω για τον εαυτό μου και η ανωνυμία δεν φαίνεται να με βοηθά. Σιγά-σιγά θα πρέπει να συστηθώ αφήνοντας κάποια κομμάτια μου ανοιχτά. Μου αρέσει η φωτογραφία και η σειρά αυτή είναι από έναν φωτογράφο που αγαπώ τον Duane Michals. Μοιάζει σαν παραμυθάκι για μέρα βροχερή…
9 Comments:
Πολύ ατμοσφαιρική σεκάνς.
Σαν να ήμουν μέσα, τρόμαξα λίγο.
ωραίες φωτογραφίες. καλησπέρα σας.
α.. =) poor kiddo..or maybe not
duane michals
και jerry uelsman
....
(αυτοι που ήλθαν πριν την πραγματοποίηση της κάθε σουρρεαλιστικής φαντασίωσης μέσω photoshop)
ουφ.
είμαι βλαχάκι
με μπερδεύουν τα comment approvals
και διάφορα παρεμφερή
pardon για το double post
Καλη αρχή φίλε..
[Στον κόσμο της ομαδικής ψυχανάλυσης, ;-)]
Ξέρεις, δεν είναι κακό να εκτιθέμεθα που και που ..
Ευχαριστώ όλους και επανέρχομαι σύντομα
Magica
ακριβώς την ίδια αίσθηση μου προκάλεσε και μένα και γι αυτό ίσως δεν προσέθεσα την τελευταία φωτογραφία...
Πολύβιε
ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια αλλά και συ πέρα από τις όμορφες μουσικές σου μας έχεις συνηθίσει σε ωραίες φωτογραφίες.
βλαχάκι
ευχαριστώ που μου συστήνεις τον
jerry uelsman. Θα του κάνεις ένα αφιέρωμα εσύ ή να το προγραμματίσω εγώ; Μου αρέσει το σουρεάλ.
sui
μιλώντας για πράγματα που σε ενδιαφέρουν τελικά μιλάς για τον ίδιο σου τον εαυτό. Ευχαριστώ
sure, can do one, at some point
glad u liked'im
lovely pix
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home