χιονίζει

αυτό που ακούω είναι αφράτη σιωπή...
ψέματα λέω δεν ακούω τίποτα
όλοι κοιμούνται
αλλά έξω υπάρχει ένα περίεργο φως
κι όμως τα φώτα της βεράντας κλειστά
ένας αγώνας,
εγώ και οι γλάστρες
όχι ο αντίπαλος είναι το χιόνι
μαζεύω όλα τα παχύφυλλα
τα κακτοειδή
τα γεράνια
τινάζω την πιο μικρή λεμονιά
πέφτουν τέσσερα λεμόνια
στις φούχτες μυρίζει άνοιξη
ξινό
και λεμονανθός
τινάζω τις γλάστρες
και τα φυτά σπάζουν
το κρύο γλύφει την πλάτη μου
τα χέρια παγώνουν
μου μένει η μπροστινή βεράντα
έξω το χιόνι συνεχίζει να πέφτει σιωπηλό
ο ήχος του κενού
το τίποτα
χιονίζει
.