Καλέ μου, Tifoeus νομίζω ότι τελείωσαν οι λέξες μετά από αυτό που είδα... αλλά επειδή οι λέξεις δεν τελειώνουν πρακτικά ποτέ , θα έλεγα ότι αυτές οι σκηνές είναι ένα βήμα πριν την απόλυτη κορύφωση του ερωτικού πάθους ... τουλάχιστον έτσι τις αντιλαμβάνομαι εγώ... Καλή σου μέρα
atonement η ταινία, πάνω στο ομώνυμο βιβλίο του Ian macEwan άμα δεν την έχετε ήδη δει, σας καλώ να το κάνετε άψογη σκηνοθεσία, καταπληκτική χημεία του πρωταγωνιστικού ζευγαριού και στοιχεία βασικά-για μένα-όπως μοντάζ, φωτογραφία, φωτισμοί (στην σκηνή που ανέβασα το φως είναι τόσο "ρωσικό" αν μπορείτε να καταλάβετε τι εννοώ) και σαφώς σκηνικά-κουστούμια, όλα άψογα.
το βιβλίο το είχα απολαύσει, είναι από αυτά που μπαίνεις στην ατμόσφαιρα του συγγραφέα, κάνοντάς με να αισθάνομαι ενοχλητικά για το ανόητο, ονειροπαρμένο πλασματάκι… η ταινία αγγίζει τον ίδιο ρυθμό.
η τελευταία φορά που έγραψα ερωτικά γράμματα ήταν το περσινό πρώτο τρίμηνο του 2007, ήταν ουσιαστικά mail, μπήκα στην διεργασία να φαντάζομαι, να διεκδικώ, να ερωτεύομαι, να πλάθω λέξεις για έναν άνθρωπο. τα σκέφτομαι πολύ γλυκά, δεν ξαναγύρισα ποτέ πίσω να τα δω, ο έρωτας είναι παράφορος...
υπεροχη ταινεια, σπανια βλεπουμε τοση αρμονια στο κινηματογραφο, ,καλο ειναι να ξαναγυρναμε στα ερωτικα μας γραμματα,ειναι εικονες απο το παρελθον που εχουν γεμισει την ψυχη συναισθημα και αυτο ειναι το ζητουμενο σε μια τοσο μιζερη εποχη, η καλυτερη αντισταση μας
rev, τίποτα δεν είναι τραγικό και τίποτα δεν αποκλείει σε κάποιον από κάτι να του συμβεί... συνήθως τα ερωτικά γράμματα (αν ξεπεράσουμε τη φάση με τα παιδικά μας ραβασάκια) αφορούν αγαπημένους ανθρώπους που ζουν μακριά μας ή εμείς από αυτούς. μια καλή υποπερίπτωση αφορούν τα γράμματα που προσπαθούν με έναν πιο γραμμικό τρόπο σκέψης να τοποθετηθούν σε μια παρεξήγηση ή μια πιο δύσκολη συγκυριακή κατάσταση. και κει που κάποτε ήταν μόνο το χαρτί τώρα υπάρχουν κι άλλοι τρόποι. μην ανησυχείς επίσης, πρέπει να έχεις στείλει περισσότερα sms στη ζωή σου παρά ό,τι εγώ.
pol, το 7 σαν αριθμός έχει μεγάλη συμβολική διάσταση...7 χρόνια, φαγούρας, 7 χρόνια γρουσουζιάς, τα 7 χρόνια μια σχέσης και η τομή που δημιουργούν, συνεχίζουμε-χωρίζουμε, κτλ το μόνο σίγουρο είναι πως με τη γραφή εσύ ειδικά δεν έχεις πάρει διαζύγιο και απλά περνάς μια μεταβατική χάικου περίοδο. φαντάζομαι την θερμότητα αυτών των επιστολών και κοκκινίζω...
ας τα κάνουνε 11 τα σχόλια απόψε, what the fuck...
phoinix, δεν έχω υπάρξει άνθρωπος των σχέσεων, φαντασιακά έχω κολλήσει με ανθρώπους για χρόνια δεν ξέρω αν θα το καταφέρω ποτέ το θαυμάζω
το face 2 face θέλει το βλέμμα πάνω στο βλέμμα όταν μιλάω για μένα κοιτάζω το πάτωμα το mail ισχύει έτσι κι αλλιώς
thomas, με βάζεις σε πειρασμό σταλάζω με τις γλάστρες που τράβηξα μέσα φαντάσου αυτό ο ήχος της σταγόνας που πέφτει σε ένα δωμάτιο κενό εσύ λείπεις κοιμάσαι ονειρεύεσαι πως περιγράφεις τον ήχο αυτό που δεν είναι καν ήχος… όταν σε σκέφτομαι σκέφτομαι φάτσα γλυκιά και υγεία έχεις 25 χρόνια μπροστά σου για το επόμενο μην αργήσεις όμως περισσότερο.
11 Comments:
τι να γράψω? αν το ανακύκλωνε στον ειδικό κάδο το γράμμα, όλα θα ταν διαφορετικά :) Ωραίο, ωραίο..
Καλέ μου, Tifoeus νομίζω ότι τελείωσαν οι λέξες μετά από αυτό που είδα...
αλλά
επειδή οι λέξεις δεν τελειώνουν πρακτικά ποτέ , θα έλεγα ότι αυτές οι σκηνές είναι ένα βήμα πριν την απόλυτη κορύφωση του ερωτικού πάθους ... τουλάχιστον έτσι τις αντιλαμβάνομαι εγώ...
Καλή σου μέρα
atonement η ταινία, πάνω στο ομώνυμο βιβλίο του Ian macEwan
άμα δεν την έχετε ήδη δει, σας καλώ να το κάνετε
άψογη σκηνοθεσία, καταπληκτική χημεία του πρωταγωνιστικού ζευγαριού και στοιχεία βασικά-για μένα-όπως μοντάζ, φωτογραφία, φωτισμοί (στην σκηνή που ανέβασα το φως είναι τόσο "ρωσικό" αν μπορείτε να καταλάβετε τι εννοώ) και σαφώς σκηνικά-κουστούμια, όλα άψογα.
το βιβλίο το είχα απολαύσει, είναι από αυτά που μπαίνεις στην ατμόσφαιρα του συγγραφέα, κάνοντάς με να αισθάνομαι ενοχλητικά για το ανόητο, ονειροπαρμένο πλασματάκι… η ταινία αγγίζει τον ίδιο ρυθμό.
η τελευταία φορά που έγραψα ερωτικά γράμματα ήταν το περσινό πρώτο τρίμηνο του 2007, ήταν ουσιαστικά mail, μπήκα στην διεργασία να φαντάζομαι, να διεκδικώ, να ερωτεύομαι, να πλάθω λέξεις για έναν άνθρωπο. τα σκέφτομαι πολύ γλυκά, δεν ξαναγύρισα ποτέ πίσω να τα δω, ο έρωτας είναι παράφορος...
καλή μέρα και καλή συνέχεια και στους δυο!
υπεροχη ταινεια, σπανια βλεπουμε τοση αρμονια στο κινηματογραφο,
,καλο ειναι να ξαναγυρναμε στα ερωτικα μας γραμματα,ειναι εικονες απο το παρελθον που εχουν γεμισει την ψυχη συναισθημα και αυτο ειναι το ζητουμενο σε μια τοσο μιζερη εποχη, η καλυτερη αντισταση μας
έτσι κι αλλιώς οι σελίδες τις ψυχής δύσκολα σκίζονται stefan, χαίρομαι όταν περνάς
Δεν έχω γράψει ποτέ/δεχθεί ερωτικό γράμμα. Τραγικό ε?
7 χρόνια
rev, τίποτα δεν είναι τραγικό και τίποτα δεν αποκλείει σε κάποιον από κάτι να του συμβεί... συνήθως τα ερωτικά γράμματα (αν ξεπεράσουμε τη φάση με τα παιδικά μας ραβασάκια) αφορούν αγαπημένους ανθρώπους που ζουν μακριά μας ή εμείς από αυτούς. μια καλή υποπερίπτωση αφορούν τα γράμματα που προσπαθούν με έναν πιο γραμμικό τρόπο σκέψης να τοποθετηθούν σε μια παρεξήγηση ή μια πιο δύσκολη συγκυριακή κατάσταση.
και κει που κάποτε ήταν μόνο το χαρτί τώρα υπάρχουν κι άλλοι τρόποι.
μην ανησυχείς επίσης, πρέπει να έχεις στείλει περισσότερα sms στη ζωή σου παρά ό,τι εγώ.
pol, το 7 σαν αριθμός έχει μεγάλη συμβολική διάσταση...7 χρόνια, φαγούρας, 7 χρόνια γρουσουζιάς, τα 7 χρόνια μια σχέσης και η τομή που δημιουργούν, συνεχίζουμε-χωρίζουμε, κτλ
το μόνο σίγουρο είναι πως με τη γραφή εσύ ειδικά δεν έχεις πάρει διαζύγιο και απλά περνάς μια μεταβατική χάικου περίοδο.
φαντάζομαι την θερμότητα αυτών των επιστολών και κοκκινίζω...
Δεν είχα προσέξει το ερώτημα, κάτω από το video. Είχα γράψει μια φορά πριν από 25 χρόνια.
το e-mail μετράει?
θα έλεγα 4-5 χρόνια..
αλλά γιατί οτι έχω να του πω του το λέω face 2 face.
ας τα κάνουνε 11 τα σχόλια απόψε, what the fuck...
phoinix, δεν έχω υπάρξει άνθρωπος των σχέσεων,
φαντασιακά έχω κολλήσει με ανθρώπους για χρόνια
δεν ξέρω αν θα το καταφέρω ποτέ
το θαυμάζω
το face 2 face
θέλει το βλέμμα πάνω στο βλέμμα
όταν μιλάω για μένα κοιτάζω το πάτωμα
το mail ισχύει
έτσι κι αλλιώς
thomas,
με βάζεις σε πειρασμό
σταλάζω με τις γλάστρες που τράβηξα μέσα
φαντάσου αυτό
ο ήχος της σταγόνας που πέφτει
σε ένα δωμάτιο κενό
εσύ λείπεις
κοιμάσαι
ονειρεύεσαι
πως περιγράφεις τον ήχο αυτό
που δεν είναι καν ήχος…
όταν σε σκέφτομαι
σκέφτομαι
φάτσα γλυκιά και υγεία
έχεις 25 χρόνια μπροστά σου για το επόμενο
μην αργήσεις όμως περισσότερο.
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home