The Thinks are Queer

Ψάχνοντας στο διαδίκτυο φωτογραφίες του Michals για να κάνω ένα μικρό αφιέρωμα σκόνταψα σ΄ αυτή τη σειρά με την πολύ όμορφη παρουσίαση που από μόνη της θα θελα να αποτελέσει μια μικρή, αυτόνομη και επεξηγηματική ενότητα.

Η πρώτη φωτογραφία του Duane Michals από τη σειρά The Thinks are Queer, απεικονίζει ένα απλό αστικό μπάνιο των δεκαετιών 50-60. Η επόμενη φωτογραφία μας συστήνει σε ένα ζευγάρι υπερμεγέθη πόδια. Καθώς η σειρά συνεχίζεται και ο φακός μοιάζει να απομακρύνεται, αντιλαμβανόμαστε ότι τα πόδια δεν είναι πελώρια, αλλά ότι η τουαλέτα, ο νεροχύτης και η μπανιέρα είναι πραγματικά λιλιπούτια. Καθώς η κάμερα απομακρύνεται και πάλι, αντιλαμβανόμαστε ότι βλέπουμε έναν αντίχειρα πάνω σε μια φωτογραφία. Στην επόμενη εικόνα συνειδητοποιούμε πως ό,τι έχουμε δει μέχρι τώρα, αποτελεί τη φωτογραφία σε ένα βιβλίο, ενός άντρα σ΄ ένα μικροσκοπικό μπάνιο. Στην συνέχεια, ο φακός μοιάζει να κάνει μια πανοραμική λήψη. Ο άντρας που βλέπει τη φωτογραφία διασχίζει ένα σκοτεινό διάδρομο. Λίγο πριν από το τέλος, παρατηρούμε ότι αυτός ο άντρας δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια μεγέθυνση της εικόνας, που αντανακλάται στον καθρέπτη του μπάνιου. Με την τελευταία φωτογραφία της σειράς, ολοκληρώνοντας έναν τέλειο κύκλο, επιστρέφουμε στο ίδιο μπάνιο, τουαλέτα, νεροχύτη, μπανιέρα…

Εκ πρώτης όψεως, το θέμα του Michals μοιάζει να μην έχει καμία σχέση με την ομοφυλοφιλία, αν και ο περιρρέων χώρος δημιουργεί κάποιες ασαφείς υποδηλώσεις (όπως το περιβάλλον του μπάνιου, ο σκοτεινός διάδρομος, η σχεδόν ηδονοβλεπτική απεικόνιση). The queer of Things Are Queer δεν είναι το θέμα συγκεκριμένων σεξουαλικών ταυτοτήτων, αλλά πολύ περισσότερο της ίδιας της ταυτότητας του κόσμου. Ο κόσμος είναι αλλόκοτος γιατί γίνεται γνωστός μέσα από την αποσπασματικότητα των παρουσιάσεων, που από μόνες τους είναι παράξενες. Οι σημασίες τους είναι πάντοτε σχετικές, ένα πεδίο σχέσεων και κατασκευών. Σε αντίθεση ως προς τον τίτλο της, η σειρά των φωτογραφιών μοιάζει να λέει, ότι τα πράγματα από μόνα τους δεν είναι παράξενα και αυτό που μοιάζει να είναι πιο αλλόκοτο είναι η βεβαιότητα με την οποίο βάζουμε ταμπέλες, ξεχωρίζοντας τα πράγματα σε φυσικά και αφύσικα, έντιμα και ανήθικα, gay και straight…

Things are queer, όχι γιατί ο ίδιος ο κόσμος δεν μπορεί να γίνει γνωστός ή γιατί οι εκφάνσεις του είναι υποκείμενες σε σφάλματα, αλλά πολύ περισσότερο μέσα από την διαδικασία της μεταμόρφωσης της ίδιας της τέχνης. Μέσα από την δουλειά του Michals η παραδοξότητα μεταπλάθεται σε ιδανικό, η κυκλικότητα της σειράς υποδηλώνει ότι η εικόνα είναι ανεξάντλητη και ανεξιχνίαστη. Αλλά τελικά, αν κάτι μένει, είναι η ευχαρίστηση της τέχνης, είναι το χιούμορ και το μυστήριο που μας βοηθούν να γνωρίσουμε τον κόσμο μέσα από όλη του την παραδοξότητα.

Η μετάφραση-παράφραση έγινε από εδώ

και το κείμενο είναι του Jonathan Weinberg's, first published in the Art Journal (Winter, 1996 Vol. 55 No. 4) by the College Art Association