θα ΄ρθεις;

Απόψε θέλω να σου πω ένα παραμυθάκι
Μεγάλωσα, αλλά ακόμα πιστεύω σ΄ αυτά
Παλιμπαιδίζω
;
Μπορεί
Σ αυτό το παραμύθι λοιπόν...
δεν υπάρχουν άλλοι, εκτός από μένα και σενα
θα ΄ρθείς;
Ανοίγουν οι μεγάλες πόρτες
και αποκαλύπτουν την αδειανή σάλα του χορού
και μια αόρατη ορχήστρα απλώνει τις πρώτες
νότες
Μ΄ αγγίζεις και δεν φοβάμαι
Σ΄ αγγίζω και δεν με φοβάσαι
και υποκλινόμαστε μαζί, ευγενικά
Μου γελάς;
Και ο χορός ξεκινά
Που θα μας βγάλει, με ρωτάς
την ώρα που στροβιλιζόμαστε
Πουθενά και παντού, σου απαντώ
Μπορεί και στην άκρη του ουρανού

Μπορεί και στην άκρη μιας λεπίδας κοφτερής
Μπορεί και στα φτερά μιας μορφής αγγελικής
Στα σύνορα μιας χώρας μαγικής
Στο κάστρο της ψυχής
Στη λίμνη μιας πηγής

Δεν μπορώ να σου τάξω ψέματα
Θέλω να σου πω ψέματα
Θέλω το σκοτάδι σου να μην είσαι εσύ
Θέλω να μην διαβάζεις τα λόγια μου αυτά
Θέλω να τα ακούς, με τον ήχο της δικιάς μου φωνής

Ο χορός τελειώνει
Το όνειρο δεν τελειώνει ποτέ
Μπορείς να μου τον αρνηθείς;





για τον loly