...
και πάλι η βροχή
σταγόνα
τη σταγόνα
ρυτιδώνει τη λίμνη μέσα σου
τα σκοτεινά νερά της
στο δάσος που δεν κατοικούν ξωτικά
αλλά τα πραγματικά αισθήματα που η καθημερινότητά σου έχει εκτοπίσει
Δες το βλέμμα σου στο καθρέπτη
και γύρνα ξανά εκεί
που έχεις εξορίσει τη δικιά σου αλήθεια
όχι στα ψέματα και στις συμβάσεις
στο δάσος
που με τα μάτια κλειστά
μπορείς να περπατήσεις
να φτάσεις στην κρυφή αποβάθρα
το πλοίο είναι εκεί και σε περιμένει
στην απέναντι όχθη
έχει ξεκινήσει ήδη η γιορτή
είναι καιρός
posted by hotel iris @ 10:26:00 PM
8 Comments
8 Comments:
Αχ.
Βαλε tif μου.
Εχει;
το ρωτάς loly καλέ μου και βέβαια έχει!
χρόνια είχα να ακούσω αυτό το κομμάτι το πρώτο! και είχα λιώσει την κασέτα! passengers o δίσκος αν θυμάμαι καλά...
το δεύτερο πολύ πολύ αγαπημένο κομμάτι.
πιείτε τα εσείς, εγώ παίρνω το τσαγάκι βανίλια μου και πάω για νάνι.
όνειρα γλυκά :-)
πι.ες.
Dici che il fiume
Trova la via al mare
E come il fiume
Giungerai a me
Oltre i confini
E le terre assetate
Dici che come fiume
Come fiume...
L'amore giungerà
L'amore...
E non so più pregare
E nell'amore non so più sperare
E quell'amore non so più aspettare
όνειρα γλυκά αγάπη!
χικ, τα ήπια απόψε και είναι ωραίο να συμβαίνει αυτό με ανθρώπους που αγαπάς και δεν θέλω να εισέρχομαι σε λεπτομέρειες...
ακολουθώντας τα σημάδια της αφής...
τι όμορφο ψέμα, τι όμορφη αλήθεια...
χαζομάρες, γελώ, χικ
πως;
εκεί που έχεις εξορίσει τη δικιά σου αλήθεια, όχι στα ψέματα και τις συμβάσεις..ναι στο πλοίο που είναι εκεί και σε περιμένει...λόγια ελπίδας που μας χρειάζονται tiffoeus!
To On Some Faraway Beach του Eno μήπως;
καλημέρα cel με λιακάδα!
thoma, ήταν τελικά το late October από το pearl του Harold Βudd μέσα σε μια play list με κομάτια του Eno. Αν μπορέσεις άκουσέ το ή θα το ανεβάσω κάποια στιγμή και γω θα ψάξω για το δικό σου.
Λιακάδες στις μέρες σου!
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home