the city

Ο ουρανός ταξιδεύει με τα σύννεφα σήμερα
και ενώ ο έλληνας Πατριάρχης χτενίζει τη γενειάδα του
και ετοιμάζεται για τον πατροπαράδοτο τσακωμό με τον αρμένη Πατριάρχη
κρύβει κάτω από τα ράσα του το μικρό αναπτήρα
που επιβεβαιώνει κάθε χρονιά τη περιούσια σχέση των ελλήνων,
ως εκλεκτού λαού, με τα Θεία
σ΄ αυτή τη γη τη ποτισμένη με αίμα
ο άνθρωπος παραμένει κάτοικος μιας μυθικής βαβέλ
δε μαθαίνει από διδάγματα
δε μαθαίνει να αγαπά
δε θέλει να αγαπά
τα παιδιά της συνεχίζουν όμως να γελούν
με έναν τρόπο που τα δικά μας παιδιά έχουν ξεχάσει
και συ μου μιλάς για τη πόλη
τη κρατώ μέσα μου σου απαντώ κι ας μη πάτησα ποτέ εκεί,
ίσως κιόλας να μην έφυγα ποτέ από κει…

πάρε με μια βόλτα μακριά από τα τείχη
και βάλε τη γιαπωνέζικη μπαλάντα που τόσο μ΄ αρέσει.


χρόνια πολλά