Το Σάββατο το απόγευμα θα είμαι εκεί
Γενικά τον τελευταίο καιρό
αισθάνομαι καλά
απωθώ τις μελαγχολικές στιγμές
τις αφήνω να με πλησιάσουν κάποιες φορές
και τις χαϊδεύω σαν παιδιά
ξέρω ότι θα είναι πάντα κοντά μου
αλλά τώρα
απλά
έχω ανάγκη
να αναπνεύσω
άλλον
αέρα
κάνω αυτές τις σκέψεις την ώρα
που μια ηλιαχτίδα
έχει στήσει
χορό
πάνω στην μύτη μου
και γω αλληθωρίζοντας
παρακολουθώ την αντανάκλαση
της εικόνας μου στην οθόνη
και κείνη τη στιγμή,
χτυπάει το τηλέφωνο
το σηκώνω
και είναι η Μάγια στην άλλη γραμμή
έλα tif, μου λέει
ψάχνω απεγνωσμένα να δω
τι θα φορέσω στο Bazaar το Σάββατο
και θέλω τη βοήθειά σου
Μάγια, της απαντώ,
φόρα τα πιο απλά σου ρούχα
αλλά ντύσου την πιο καλή σου διάθεση
εξάλλου θα είσαι το κορίτσι μου
και δεν σ΄ αλλάζω με καμία άλλη...
υγ.1) το επόμενο τριήμερο θα λείπω στα Γιάννενα για ένα workshop
με θέμα: αναπαράσταση και θεατής
που θα πραγματοποιηθεί στα εργαστήρια εικαστικών του Τμήματος Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Μάγια μου, αν στο τέλος δεν καταφέρω να σου φουρνίσω τα μπατόν σαλέ που σου ΄χω τάξει, θα ψάξω και θα σου βρώ τα πιο τραγανά και τα πιο νόστιμα της λίμνης.
Το Σάββατο το απόγευμα θα μαι εκεί.
υγ.2) μόλις είδα έναν ποντικό, για τρίτη φορά, να χορεύει στα κεραμίδια απέναντι.
Τι να σημαίνει άραγε αυτό;
5 Comments:
μάλλον ότι ξέφυγε από κάποια παγίδα, που είναι γεμάτος ο τόπος
This comment has been removed by the author.
καλό ταξιδάκι!
το ποντικάκι έτρεχε ανάμεσα στα βράχια εκεί που καθόταν. προσπάθησα να μην την κάνω να τρομάξει, αλλά ούτως ή άλλως τρόμαξε και έτρεξε προς εμένα προς το νερο.
χαιρετισμούς στην πόλη μου...
:)
το ποντικάκι δεν είναι οιωνός
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home