Hundertwasser, σχεδιάζοντας το ξενοδοχείο ξανά

η αλήθεια είναι ότι δεν επιλέξαμε εμείς τα σχέδια του hundertwasser, μας επέλεξε αυτός...

ένα φθινοπωρινό απόγευμα, την ώρα του τσαγιού,

ο γερασμένος μπάτλερ, χτυπώντας διακριτικά την πόρτα ανακοίνωνε με σηκωμένο το ένα του φρύδι -τη γνωστή του έκφραση αποδοκιμασίας-, πως ο κύριος "Ειρηνικό Βασίλειο των Εκατό Νερών", είχε την τιμή να μας επισκεφτεί. Η μαμά θα μείνει προς στιγμήν με την μαντλέν μετέωρη στο χέρι, ο μπαμπάς θα φανερωθεί μετά από τρία ακριβώς δευτερόλεπτα, κατεβάζοντας την εφημερίδα και πίσω από το πέπλο καπνού του απογευματινού του πούρου, και εγώ, θα αφήσω ένα χαρούμενο στρίγκλισμα σηκώνοντας το μούτρο μου, κιόλας πασαλειμμένο από την απολαυστική μου σοκολάτα.

Η αλήθεια επίσης είναι πώς κέρδισε αμέσως τις εντυπώσεις, μέσα από το ζεστό του βλέμμα και την ζεστή του χειραψία, εντάξει και για να είμαι δίκαιος και από το βελούδινό του καπέλο που προσγειώθηκε αμέσως στο κεφάλι μου, βυθίζοντάς με σ΄ ένα κόσμο σκοτεινό και μαζί πολύχρωμο.

Τα σχέδια θα αραδιαστούν αμέσως στο τραπέζι, και μαζί με μας, θαρρείς πως έσκυβε από πάνω τους και το ίδιο το ξενοδοχείο. Η γιαγιά θα αφήσει ένα κακαριστό γελάκι, αλλά κάτω από το επιτιμητικό μας βλέμμα, θα σοβαρευτεί και θα πάρει τη συνηθισμένη της πόζα πάλι, πίσω από την κορνίζα και πάνω από το τζάκι. Δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες εκδηλώσεις και σίγουρα όχι από τη στιγμή που είμαστε με ξένους...

Κάποια από τα σχέδια αυτά θα απορριφθούν ευγενικά, γιατί άντε να ξανασχεδιάζεις το ξενοδοχείο με τη μορφή γάτας,

ενώ άλλα θα ψηφιστούν σχεδόν παμψηφεί με συλλογικές εκφράσεις επιδοκιμασίας, όπως οι στέγες των πύργων με την μορφή κρεμμυδιού,

το τερέν του τένις με γκαζόν στην ταράτσα, οι ατελείωτες ελικοειδείς σκάλες, αλλά και αυτά που ήθελαν πολλά δέντρα και φυτά φυτεμένα παντού, μέσα και έξω από τα δωμάτια, εκτός

παραδόξως από την κουζίνα, μετά από τη κατηγορηματική άρνηση της καλής μας της μαγείρισσας, που θεωρούσε πως το παρτεράκι στην αυλή την εξυπηρετούσε απολύτως...

Οι εργασίες κράτησαν εκατό μέρες ακριβώς, όπου από αυτές και τις εκατό έβρεχε αλλά το αποτέλεσμα ήταν καλύτερο από ό,τι θα μπορούσαμε να φανταστούμε, εξαιρουμένων κάποιων απροώπτων όπως,

τον ξινούλη γερομπάτλερ να κυνηγά όλη μέρα τα πουλιά που είχαν προλάβει κιόλας να φωλιάσουν στα καινούργια δέντρα, το πάτωμα να κυματίζει κάποιες στιγμές πιο έντονα, ακολουθώντας τις διαθέσεις της χειμωνιάτικης θάλασσας, τον ίδιο τον Hundertwasser να κυνηγάει γυμνός τις καμαριέρες στους διαδρόμους, αλλά και, τις έντονες εσωτερικές διαφωνίες του συνεργείου των ελαιοχρωματιστών,

να καταλήξουν σε συγκεκριμένο χρώμα, με αποτέλεσμα ο καθένας να βάφει όπου και ό,τι χρώμα ήθελε!

Την εκατοστή πρώτη μέρα οι εργασίες τελειώσαν, ο κύριος "μέρα βροχερή" με μια εγκάρδια χειραψία επισφράγισε το πέρας της καλής συνεργασίας, μου χάρισε το βελούδινό του καπέλο και ξεκίνησε το μακρινό του ταξίδι για τη Νέα Ζηλανδία, για να ζωγραφίσει τη καινούργια της σημαία, τη Koru Flag. Ο ήλιος ζεστός, από κείνη τη στιγμή θα ξαναβγεί και η ζωή στο ξενοδοχείο δεν θα ήταν ποτέ ίδια με πριν...

http://en.wikipedia.org/wiki/Friedensreich_Hundertwasser

http://www.hundertwasserhaus.at/HwH/en_main.htm

http://www.temakel.com/galeriaartehundertwasser.htm#Galería

http://www.hundertwasser.at/

http://www.grinch.ca/HTML/Hundertwasser/Hundertwasser.htm