Σκηνές από την Κυριακή
Ένα ζευγάρι πράσινων παπαγάλων πάνω σε μια ανθισμένη αμυγδαλιά.
Δεν κοροϊδεύω.
Λίγη ώρα αργότερα, ένα σμήνος μαυροπούλια- αυτά που φέρνουν το μήνυμα της αλλαγής του καιρού- ξεκουράζονται πάνω στα γυμνά κλαδιά μια ψηλής λεύκας. Τα κλαδιά γέρνουν από το βάρος των πουλιών, σαν μεστά τσαμπιά σταφύλια. Μ΄ έναν ήχο ανεπαίσθητο, σηκώνονται όλα μαζί και ο ουρανός μαυρίζει.
Βραδάκι στον πεζόδρομο πάνω στον Κεραμικό. Σ΄ ένα παγκάκι ένα ζευγάρι αθλητικά μποτάκια αφημένα. Ποιος άφησε τα παπούτσια του και έφυγε ξυπόλητος;
9 Comments:
αντε και να σε δούμε άμεσα, λέω.
κάνε κίνηση.
Που ξενυχτάς πάλι εσύ; Γιατί έχω την εντύπωση ότι μπορεί και να τα πούμε την Τρίτη το βραδάκι που γίνεται μια ενδιαφέρουσα διάλεξη σε γνωστά σου πλέον λημέρια και να πιούμε κανένα κρασάκι στην σκουφά, τι στο δ@!$%λο νέα παιδιά ήμαστε ακόμη, ανέμενε mail.
και ποιος ήρθε ξυπόλητος και έφυγε με παπούτσια;
(ώπα και ο azanvour...)
:) gooday sir
δεν θα μπορούσα να περιμένω καλύτερη απάντηση, καλή βδομάδα φιλαράκι μου
ή αυτός, που ακόμα και στην Αθήνα, ήθελε να νιώσει το έδαφος…
καλησπέρα :)
καλησπέρα
Ίσιδα, δεν αποκλείεται καθόλου...
atix, λες ;
μου αρέσουν αυτοί οι συνειρμοί για ένα ζευγάρι μποτάκια που ξεκουράζονταν πάνω σ΄ ένα παγκάκι
ποιος να τις ξεγέλασε ετούτες τις αμυγδαλιές;
αυτός που τις ξεγελά κάθε χρόνο, θέλω να πιστεύω πως δεν θα δω και καμιά ξελογιασμένη παπαρούνα από τώρα, ε παπαρούνα μου;
ξαναβρήκα το ένα από τα παπούτσια ξαπλωμένο πάνω στο γκαζόν, μάλλον τσακώθηκε με το άλλο και κείνο έφυγε...
και μετά και μετά;
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home