μπαλάντα




Θα μπορούσε να είναι παραμύθι
αλλά νομίζω πως έχω ξεχάσει τα λόγια
βγαίνω το απόγευμα μεγάλες βόλτες
και ανασαίνω
ψάχνω να βρω σκέψεις και αισθήματα
το μόνο που συναντώ είναι ένστικτα
και κενό
το ξέρω πως έχει δρόμο ακόμα
κι αν ξεχάσω να περπατώ;
αλλά νομίζω πως έχω ξεχάσει τα λόγια
βγαίνω το απόγευμα μεγάλες βόλτες
και ανασαίνω
ψάχνω να βρω σκέψεις και αισθήματα
το μόνο που συναντώ είναι ένστικτα
και κενό
το ξέρω πως έχει δρόμο ακόμα
κι αν ξεχάσω να περπατώ;
νομίζω πως έχω ξεχάσει τα λόγια
νομίζω πως έχω ξεχάσει τις σκέψεις
κι όμως περπατώ
κι αν δεν μπορέσω να θυμηθώ;
νομίζω πως έχω ξεχάσει τις σκέψεις
κι όμως περπατώ
κι αν δεν μπορέσω να θυμηθώ;
θα μπορούσε να είναι παραμύθι,
εδώ…
εδώ…
5 Comments:
Άψογες, στην αρχή νόμιζα ότι είναι ο saudek, η πρώτη ειδικά είναι φανταστική!
των αισθήσεων και των παραισθήσεων
o λογισμός και οι αφαιρέσεις του
εικονογραφώντας τη μελαγχολία
και το ταξίδι της...
φιλιά cel και patatraki
υγ) ο μεσιέ 3amfromkyoto, τι nick κι αυτό,είναι φοβερός! αξίζει να περιηγηθείτε στον κόσμο του και όχι μόνο στις φωτό που επέλεξα.
Οι περισσότεροι άνθρωποι απλά επαναλαμβάνουν, αντί να θυμούνται. Έτσι (νομίζουν ότι) αποφεύγουν τον πόνο της θύμισης... Και καταλήγουν να περιπλανιώνται χωρίς σκοπό, αγκαλιά με αυτόν.
Υπέροχες φωτογραφίες!
τα λόγια σου όμορφα,
όπως πάντα
καλησπέρα alex!
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home