για λίγες νύχτες ακόμα...
ο Θυρωρός της νύχτας
http://www.criterion.com/asp/release.asp?id=59&eid=74§ion=essay
http://www.charlotterampling.net/1-films/18-the-night-porter/pages/film18_0011.htm
posted by hotel iris @ 9:52:00 PM
4 Comments
4 Comments:
Είχα βρει το Bogarde πολύ ερωτικό σ’ αυτήν την ταινία, αλλά έτσι κι αλλιώς έχω φετίχ με τη σιωπηρή αλλαγή των ρόλων (υπογραμμίζω το σιωπηρή). Όπως εκείνες τις στιγμές ανταλλαγής βλέμματος - σήματος στην κοινωνική μας ζωή, ανάμεσα σε άτομα με ευδιάκριτους & διαφορετικούς κοινωνικούς ρόλους. Δε χρειάζεται τίποτα παραπάνω, το βλέμμα τα έχει πει όλα.
Πρόσεξε το κοπιάρισμα της σκηνής με το κομμένο κεφάλι από το Fincher στο Seven.
BTW η Cavani είχε βγάλει το «πέρα από το καλό και το κακό». Την είχα δει όταν ήμουν 17 χρονών και μου είχε κάνει εντύπωση. Θα ήθελα να τη ξανάβλεπα, να δω αν μπορεί να σταθεί στις μέρες μας.
Νομίζω πως περιγράφοντας τον ερωτισμό της ταινίας ως κάτι “πέρα από το καλό και το κακό” με εκφράζεις απόλυτα.
Είναι κάποια μονοπάτια σ΄ αυτό το πεδίο που η λογική δεν μπορεί να δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις.
Είναι και η τόσο απόλυτη η χημεία των Bogarde(γοητευτικός, δαιμονικός, παρακμιακός)και Rambling (απόλυτα όμορφη, θύμα και θύτης) που ακόμα κι αν έχουν περάσεις 33 χρόνια (η παραγωγή είναι του 1974) νομίζω πως συγκινεί και ανατριχιάζει όπως την πρώτη φορά που ως έφηβος την είδα και γω.
Και επειδή μιλάμε για βλέμματα συνενοχής...
Από τη σελίδα της criterion ανακάλυψα πως οι ηθοποιοί είχαν συναντηθεί πέντε χρόνια νωρίτερα στο The damned του Bισκόντι, μια ταινία που δεν ήξερα.
Θα σε καλούσα να τη βλέπαμε μαζί (το Damned), την έχω στη συλλογή μου. Δυστυχώς, επαγγελματικές υποχρεώσεις με κρατούν για μερικά ακόμα χρόνια μακριά από την Ελλάδα. Μη τη χάσεις πάντως.
ευχαριστώ thoma, θα την ψάξω!
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home