κουλουράκια λαδιού

5 “μυστικά”…shortcuts
για 5 διαφορετικούς φίλους...

χθες

μπίζ- ένας κότσυφας κελαηδά χαμένος
μέσα στην πρασινάδα με την πορτοκαλιά μύτη του
κάθε πρωί
πριν χαράξει
την ώρα που είμαι βυθισμένος κάτω από το πάπλωμά μου
ξέρω
πως προσφέρουν τα πιο
όμορφα
τα πιο χαρούμενα τραγούδια τους

patatraki-το βραδάκι συναυλία στα προπύλαια
του πανεπιστημίου
η νύχτα σχεδόν ανοιξιάτικη
ο ήχος αντανακλά στα τριγύρω κτήρια
η πανεπιστημίου αποκομμένη από την κυκλοφορία
το σκηνικό είναι υπέροχο, μακάρι να συνέβαινε αυτό
συνέχεια

atix-στο πλάι μια ομάδα κρουστών με τον δάσκαλο
καθισμένο κατάχαμα κάνει πρόβα
ο κόσμος ξαφνιασμένος στέκεται και παρακολουθεί
και ο ήχος που πάλλεται στέλνει
σήματα ρυθμού
κι αναμνήσεις

σήμερα

loly-το πρωί ξυπνώντας και ανοίγοντας
το παράθυρό μου αντιλαμβάνομαι
μια αδιόρατη σταγόνα να ακουμπά ένα
φύλλο της ανθισμένης μου βαγιάς
αγαπώ αυτή την απαλή
την τόσο λεπτή βροχή
με ποτίζει

rayuelita-το απόγευμα ο ορίζοντας
σιγά σιγά ανοίγεται
τα σύννεφα σχίζονται σε μεγάλες ζαχαρωμένες μπουκιές
ο ήλιος περνά ανάμεσα στα κενά
και γλύφει τις πεσμένες σταγόνες



κάτι έχουν οι μέρες, ε;
κάπως σαν μελαγχολικές;
ε;
αν σου πω πως θα περάσει θα με
πιστέψεις;

τρώω κουλουράκια λαδιού
τραγανά
με αλεσμένο ολόκληρο
μανταρίνι
φλούδα και σάρκα
μαζί με το χυμό ενός ακόμα
που δίνουν υπέροχο
άρωμα
και γεύση



μόλις είδα και τον φίλο mosaic
να ΄σαι καλά!