Η φωτογραφία της Ναν Κόλντιν στο ποστ μια αφορμή να τρέξω στη βιβλιοθήκη να ανοίξω, μετά από τόσα χρόνια τον "Χάρτινο Σεπτέμβρη". Σκύβω ευλαβικά σχεδόν μέσα στις κιτρινισμένες σελίδες. Η οσμή του χρόνου με κτυπά κατάστηθα. Εικόνες, πρόσωπα, στιγμές, νιάτα, γεμίζουν το "είναι" μου. Στο τέλος βρίσκουν διέξοδο μέσα από τα μάτια μου...
" τότε που ήμασταν ακόμη νέοι, αλλά έπρεπε να αποκτήσουμε γρήγορα τη σοφία των δοκιμασμένων- και περισσότερο εγώ που,... κυνηγούσα τα φαντάσματα της αγάπης μέσα στα παραμύθια μια ένοχης αθωότητας..."
4 Comments:
Η φωτογραφία της Ναν Κόλντιν στο ποστ μια αφορμή να τρέξω στη βιβλιοθήκη να ανοίξω, μετά από τόσα χρόνια τον "Χάρτινο Σεπτέμβρη". Σκύβω ευλαβικά σχεδόν μέσα στις κιτρινισμένες σελίδες. Η οσμή του χρόνου με κτυπά κατάστηθα. Εικόνες, πρόσωπα, στιγμές, νιάτα, γεμίζουν το "είναι" μου. Στο τέλος βρίσκουν διέξοδο μέσα από τα μάτια μου...
" τότε που ήμασταν ακόμη νέοι, αλλά έπρεπε να αποκτήσουμε γρήγορα τη σοφία των δοκιμασμένων- και περισσότερο εγώ που,...
κυνηγούσα τα φαντάσματα της αγάπης μέσα στα παραμύθια μια ένοχης αθωότητας..."
Εκπληκτικές φωτογραφίες, κι εδώ και στο επόμενο ποστ - αλλά τι μας έχει πιάσει όλους με το παρελθόν;
ίσως γιατί είναι τόσο κοντά, όσο το ράφι της βιβλιοθήκης μας,
ίσως γιατί παραμένει ζωντανό μέσα σε μια γωνιά του μυαλού και της σκέψης μας
και ίσως γιατί εκείνο το μέλλον εκείνης της εποχής, είναι το παρόν μας σήμερα...
καλό ταξίδι, χωρίς φουρτούνες
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home